then the poetry in praise of god,മായിക ദേവി
...............................................................
...........................................................................................
കേരള രാഷ്ട്രീയത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വക്രബുദ്ധിയാന്‍ സോണിയാജിയുടെ നേതൃത്വത്തിന് വെളിയില്‍ ഗതിപിടിച്ചില്ല. ഒടുവില്‍ അലച്ചില്‍ മതിയാക്കി തറവാട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്തി. ഇനിയുമൊരു അങ്കത്തിനുള്ള ബാല്യം ടിയാനില്‍ കിളിര്‍ക്കില്ലെന്ന കേരള ഘടകം റിപ്പോര്‍ട്ട് വിശ്വാസ്യതയിലെടുത്ത് ഹൈക്കമാന്‍റ് മദാമ്മ കനിയുകയായിരുന്നു.
കഷ്ടകാലം തീരും; ശിഷ്ഠകാലം അധികാര ഗ്രസ്തനായി ആമോദത്തോടെ വസിക്കാന്‍ ഏതെങ്കിലുമൊരു രാജ ഭവനം വൈകാതെ ഒഴിഞ്ഞു കിട്ടുമാറാകട്ടെ.
ഈ വിധം തിരിചെത്തിയവരുടെ ഒരു മഹാ പ്രസ്ഥാനം, ജൂനിയര്‍ ലീഡറുടെ കാര്യത്തില്‍ പുറം തിരിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നതിന്‍റെ സാംഗത്യം മനസ്സിലാകുന്നില്ല. ചില ഖാദി യൂത്തിസ്റ്റുകള്‍ അടക്കം പറഞ്ഞത് ഇനിയും ആയിരം അങ്കങ്ങള്‍ക്കുള്ള ബാല്യ കൌമാരങ്ങള്‍ ആ മേനിയില്‍ വിളഞ്ഞു നില്പുണ്ടെന്നാണ്.
'' ഗംഗയും യമുനയും തമ്മില്‍ ഒത്തു ചേരുമീ
പുണ്യഭൂമി തന്നില്‍ ഐക്യ കാഹളം മുഴക്കുവാന്‍
വരികയായ്‌ സേവാദള്‍ വരികയായ്‌ സേവാദള്‍ ...''
ഒരു കാലത്ത് ജനം ''കോള്‍ഹെയര്‍'' കൊണ്ട മുദ്രാവാക്യം. അങ്ങനെയുള്ള സേവാദളില്‍ എല്ല് മുറിയെ പണിയെടുത്ത് കഴിവുകള്‍ തെളിയിച്ച് മുഖ്യ ധാരാ രാഷ്ട്രീയത്തിലേക്ക് പ്രവേശിച്ച ഒരു യഥാര്‍ത്ഥ പ്രവര്‍ത്തകനെയാണ്‌ രാഷ്ട്രീയ വനവാസത്തിന്‌ അയച്ചിരിക്കുന്നത്.
ഒരു പ്രത്യേക അറിയിപ്പ്:
സേവാദള്‍ എന്ന് കേള്‍ക്കാത്തവരായി ആരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കില്‍ അത് അവരുടെ പൊതു വിജ്ഞാനത്തിന്‍റെ കുറവായി പരിഗണിക്കുന്നതല്ല.
....................................................................
സി. ആര്‍. പരമേശ്വരന്‍
...................................
നോവലിന്‍റെ സമാന്തര ധാരയെക്കുറിച്ചാണല്ലോ എഴുതാന്‍ പറഞ്ഞത് ? അങ്ങനെ ഒന്നുണ്ടെങ്കില്‍ തന്നെ അത് വളരെ പ്രക്ഷീണമാണ്.
അടിയുറച്ച മൂല്യബോധവും അതിനാല്‍ നിര്‍ണ്ണയിക്കപ്പെടുന്ന ദര്‍ശനവും ഉള്ള നോവലിസ്റ്റുകള്‍, മുതലാളിത്ത വ്യവസ്ഥയുടെ ഇന്നത്തെ അവസ്ഥയോട്‌ cope up ചെയ്യാനാകും വിധം സ്വയം രാഷ്ട്രീയവല്‍കരിച്ചിട്ടുള്ള നോവലിസ്റ്റുകള്‍ നമുക്കിന്ന് വളരെ കുറവാണ്. ഉള്ളത് ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് ഭാഗിക ദര്‍ശനമുള്ള അരാഷ്ട്രീയക്കാരും, യാന്ത്രിക മാര്‍ക്സിസത്താല്‍ കണ്ടീഷന്‍ ( condition ) ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുള്ള കക്ഷി രാഷ്ട്രീയക്കാരുടെ ആശ്രിതരുമാണ്.വില്‍പ്പനയ്ക്ക് മാത്രമല്ലാതെ ആത്മാവിഷ്കാരം ലകഷ്യമാക്കി എഴുതുന്നവര്‍ വളരെ കുറവാണ്. ആനന്ദ്‌ മാത്രമാണ് ഒരു അപവാദം. അതാണ്‌ കോവിലന്‍ പറഞ്ഞത് ആനന്ദ്‌ ഒഴികെ മറ്റെല്ലാവരും പൈങ്കിളി നോവലിസ്റ്റുകളാണെന്ന്.
...............................................
'' മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും ആരോഗ്യമുള്ളപ്പോള്‍ തന്നെ ഞാന്‍ സ്വയം കൊല്ലുകയാണ്.
കഴിച്ച മദ്യം 
കര്‍മ്മഫലം
മധുരം പോലെ അലിഞ്ഞുചേര്‍ന്ന്
അല്ലെങ്കില്‍ ചെളിപോലെ അടിയിലൂര്‍ന്ന്
അതുമല്ലെങ്കില്‍ പാട പോലെ മുകളില്‍ പടര്‍ന്ന്...
പ്രപഞ്ചം
ഉപമകളില്ലാതെ രചിക്കപ്പെട്ട
ഏറ്റവും വലിയ കവിത.
ചിത്തം
ചിതലരിക്കാത്തത്
ചിതയിലെരിയാത്തത്
...................................................
ഇളം തെന്നലിക്കിളി ക്കൂട്ടുമ്പോള്‍
കിലുകിലാരവത്താല്‍ ...
ഉന്മാദനൃത്ത ചുവടുകള്‍ വെച്ചിളകിയാടും,
മാമരചില്ലകള്‍ കെട്ടിപ്പുണരും വള്ളികള്‍ !
കണ്ണുകള്‍ക്കാനന്ദ രസം - പകരുമാ കാഴ്ച്ചകള്‍ !
അങ്ങാകാശ മേലാപ്പില്‍ - കരിമുകിലിഴഞ്ഞു കിഴക്കിന്‍ ,
ദിശയില്‍ സംവദിക്കവേ ..
തുള്ളിക്കൊരു കുടം മഴയായ്‌ - ഭൂമിക്ക് ദാഹം തീര്‍ക്കാന്‍ !
ജീവജാലങ്ങള്‍ തന്‍ - കുടിവെള്ള വറുതിക്കറുതിയായ് !
പൊഴിച്ചത് പുഴയായ്‌ മാറി ,
വഞ്ചി കണക്കിനു തുഴഞ്ഞു പ്പോകുന്നിതോ -
ഇരുചക്ര ,നാല്‍ചക്ര വാഹനങ്ങള്‍ !
പാതയോരത്തു ..കാല്‍നട പ്പാതകള്‍ -
കണ്ണില്‍ പെടാതുഴലുന്ന ജനം , മറിഞ്ഞു ഗര്‍ത്തങ്ങളില്‍ വീണു-
കൈ ,കാലിനെല്ലുനുറുങ്ങിയും ,
ആതുരാലയത്തിലഭയം തേടുന്നോര്‍ !
ഓടകള്‍ പ്പൊട്ടിയൊഴുകി ചേരുന്നു ....
ഡങ്കിപ്പനി ,എലിപ്പനി ,പന്നിപ്പനി ,കോളറ ...
ഭയാനകം , മരണത്തിന്‍ കാലൊച്ചകള്‍ !
ഇളം തെന്നല്‍ വീശി , ക്കൊടുങ്കാറ്റായ് മാറി -
പ്രകൃതി തന്‍ ,വികൃതി താണ്ഢവം !
മക്കളെ പേറിനിന്നോരാ വരിക്കപ്ലാവ് ,
തായ് വേരിളകി വീടിന്നു മേല്‍കൂരയില്‍ -
പതിക്കവേ ... ഇനിയെന്തെന്ന് ... പറയേണ്ടതില്ലയ്യോ
ഭീകരക്കാഴ്ച്ചകള്‍ ! ഇതും മഴക്കാലക്കാഴ്ച്ചകള്‍ !!!
ഇരയുടെ മൌനം
ചെരിപ്പുകള്‍ കാലുകള്‍ക്കൊരു കരുതലാണ്
മുള്ളും കൊള്ളിയും തറക്കരുതെ എന്ന് പറഞ്ഞ്
കാലില്‍ ആദ്യമായി ചെരിപ്പിട്ടതും
പതിയെ വേച്ച് വെച്ചതൊരു ശീലമായതും ...
വേട്ടക്കാരന്‍റെ അലമുറകള്‍
ഒരുകൂട്ടം ചെരിപ്പുകളുണ്ട് വേട്ടക്കാരന്
ഇരകളുടെ രക്തമൂറ്റി കാലില്‍ പ്രതിഷ്ഠിച്ചവ
കല്ലും മുള്ളും കൊള്ളിയും
ഇരയുടെ ഹൃദയത്തില്‍ തറച്ച് വള്ളികള്‍ തീര്‍ത്തവ...
വേട്ടയുടെ അവസാനം
ഇരയുടെ വേട്ടയ്ക്ക് പ്രായോജകരില്ല
രക്തമൂറ്റിക്കുടിക്കാന്‍ യന്ത്രങ്ങളുമില്ല
കാതങ്ങളോളം തഴമ്പിച്ചആരവങ്ങളുണ്ട്-അവ
നെഞ്ചേറ്റിയ ഒരു കൂട്ടംചെരിപ്പുകളുമുണ്ട്.
മുഖം കൊള്ളെ ചെരിപ്പുകള്‍ പതിക്കുമ്പോള്‍
ആരുമൊന്നു വിറക്കും;
ലോകം പടച്ചു വെച്ചവന്‍ പോലും.
ഒടുവില്‍ വേട്ടക്കാരന്
മുട്ട് മടക്കുന്നൊരു കാലം വരും ...
ചെരുപ്പില്‍ തഴമ്പിച്ച ആരവങ്ങളൊന്നായി
പ്രഹരങ്ങളായി പതിക്കും കാലം ...
കവിതയെ കാലവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തുന്നത് എന്താണ്? കവിത ഒരേ സമയം കവിയുടെ ആത്മകഥയും കാലത്തിനു നേരെ തുറന്നുവെച്ച കണ്ണുകളുമാണ്. '' ഒരു കവിയുടെ കവിത അയാളുടെ ആത്മാവിന്‍റെ മുദ്രകളും കാലത്തിന്‍റെ മുദ്രകളും വഹിച്ചേ പറ്റൂ...'' ( സച്ചിദാനന്ദന്‍ - തെരഞ്ഞെടുത്ത കവിതകള്‍ ) എന്ന കവികളുടെ ശാഠ്യത്തില്‍ തന്നെ ഈയൊരു ധ്വനിയുണ്ട് . കാലവും കവിതയുമായുള്ള ഈ ആത്മ ബന്ധമാണ് കവിതയുടെ മൂല്യ ബോധത്തെ അപ്പപ്പോള്‍ തട്ടിയുണര്‍ത്തുന്നത്‌.
ഹംസ കയനിക്കര / കഥ
ബീരാന്‍ അങ്ങാടിയിലൂടെ പാഞ്ഞു. ബീരാന്‍ പായുകയായിരുന്നില്ല. കാറ്റുപോലെ കുതിക്കുകയായിരുന്നു. ചുക്കിന്‍റെയും കുരുമുളകിന്‍റെയും എരിവുള്ള ഗന്ധം അവനെ പിന്തുടര്‍ന്നു.
നാളേറെയായി ബീരാന്‍ പേടിച്ചുനടന്നിരുന്ന സേട്ടു അവനെ പിന്തുടരുകയാണ്. നഗരത്തിലെ എല്ലാ ഇടുങ്ങിയ വഴികളിലൂടെയും ബീരാന്‍ ജീവനുംകൊണ്ട് ഓടി. ഒടുവില്‍ ബീരാന്‍ സേട്ടുവിന്‍റെ കയ്യില്‍ അകപ്പെട്ടു. പാഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന രിക്ഷയില്‍നിന്നും രക്ഷപ്പെടാന്‍ ബീരാന്‍ പഴുതുകള്‍ നോക്കി.
റിക്ഷ സേട്ടുവിന്‍റെ വലിയ പാണ്ടികശാലയുടെ മുന്‍പില്‍ നിന്നു. പാണ്ടികശാലയിലെ പണിക്കാര്‍ ബീരാനെ വാരിയെടുത്ത് ചുക്കും കുരുമുളകും ഉണക്കുന്ന തലത്തില്‍ കൊണ്ടുചെന്നിട്ടു. ബീരാന്‍ സേട്ടുവിനെ ദീനമായി നോക്കി. സേട്ടുവിന്‍റെ തൊട്ടരുകില്‍ ആജാനുബാഹുവായ ഒരു മനുഷ്യന്‍. അയാള്‍ വടക്കേ ഇന്ത്യയിലെ വലിയ ബിസിനസ്സുകാരനായ മറ്റൊരു സേട്ടുവാണ്. അവര്‍ ബീരാനെ വിലപേശുന്നു. അവരുടെ ക്രൂരമായ ചിരി ബീരാനെ ഭയപ്പെടുത്തി. ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന തളത്തില്‍ കിടന്ന് ബീരാന്‍ പിടഞ്ഞു.
ഇപ്പോള്‍ ബീരാന്‍ പൂര്‍ണ്ണമായും ഉണങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു. നല്ല പാകത്തിനുള്ള ഉണക്കം. സേട്ടുവിന് സന്തോഷമായി. ഉണങ്ങിയ ബീരാനെ ചാക്കില്‍ നിറച്ചു. അവനെയും വഹിച്ചുള്ള ഗുഡ്സ്‌ വണ്ടി വടക്കേ ഇന്ത്യയിലേക്ക്‌ പാഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍, ബീരാന്‍റെ തലയിലെ തീപിടിച്ച കഞ്ചാവ് വനത്തില്‍ മഴ പെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി.
...................................................
ഹംസ കയനിക്കര
...................................................
ഏട്, 1990 ജനുവരി ലക്കം 2
( ചിത്രം ഗൂഗിളില്‍ നിന്നും )
..................................................
നടരാജന്‍ ബോണക്കാട്..................................................................................................
ഏട്, 1990 ജനുവരി ലക്കം 2
''സര്‍വ്വാസ്തിത്വത്തിന്‍റെയും സ്ഥിരീകരണമായിരുന്നു ജോണിന്‍റെ അനര്‍ഗ്ഗളമായ നാടോടി ജീവിതം. അതിന് ധാര്‍മ്മികതയൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷെ ആഴമുള്ള ഉത്കണ്ഠകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. അമ്മയോടുള്ള അസൂയ , ജോണിനെ ഒരു നാര്‍സിസ്സാക്കുമായിരുന്നു. സൃഷ്ടി സ്ഥിതി സംഹാര ശക്തികളെല്ലാം തന്നില്‍ തന്നെ ആരോപിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടി നാര്‍സിസ്. നമ്മളിലെല്ലാമുണ്ട് ഒരു പരിധി വരെ അമ്മയോട് ഈ അസൂയ. എന്നും ചുരത്തുമായിരുന്ന അമ്മയുടെ മുലകളെ നാം കുടിച്ചു വറ്റിച്ചത് അതുകൊണ്ടായിരിക്കാം. ജോണ്‍ കുപ്പികള്‍ വറ്റിച്ചിരുന്നതുപോലെ... ''- കുമാര്‍ സാഹ്നി
...................................................................................................................................
'' ജോണിനെ കുറ്റപ്പെടുത്താന്‍ പലതും ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ ആ പ്രതിഭ അതിനൊക്കെ അതീതമായിരുന്നു.
- ഒ. വി. വിജയന്‍
.........................................................................................................
'' പൂന ഫിലിം ഇന്‍സ്റ്റിട്യൂട്ട് സൃഷ്ടിച്ച രണ്ടോ മൂന്നോ പ്രതിഭാ ശാലികളില്‍ ഒരാള്‍ ജോണാണ്. ''
- ശ്യാം ബെനഗല്‍
........................................................................................................
'' ആത്മനാശത്തിന്‍റെ വക്കോളമെത്തുന്ന സ്വയം പീഢനത്തിലൂടെ വിരിയുന്ന കാല്‍പ്പനികതയും മധുര വൈരുദ്ധ്യവും സമ്പത്തായുള്ള കലാകാരനായിരുന്നു ജോണ്‍ എബ്രഹാം...''
- ഡേവിഡ്‌ റോബ്സണ്‍
.......................................................................................................
'' ഐസന്‍ സ്റ്റീന്‍റെ ബാറ്റില്‍ ഷിപ്പ് പൊട്ടന്‍കിനുശേഷം അത്രയും ഡയനമിക്കായ ഒരു സിനിമ ഞാന്‍ കാണുന്നത് ജോണിന്‍റെ അമ്മ അറിയാന്‍ ആണ്. ''
- കാക്കനാടന്‍
......................................................................................................
ഏട് 1988 ഒക്ടോബര്‍ / ജോണ്‍ അനുസ്മരണപ്പതിപ്പ്
ത് ഹരിയാണെന്ന് അയാള്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു. ആ മരണ വാര്‍ത്ത അറിയിക്കാന്‍ ഹരിയുടെ അമ്മയെ തേടി അയാള്‍ യാത്ര തുടങ്ങുന്നു. 
വിമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് കഴുത പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കാന്‍ തമിഴ്‌നാട്ടിലെ തിയ്യറ്റര്‍ ഉടമകള്‍ തയ്യാറായില്ല. എന്നിട്ടും തമിഴ്‌നാട് സര്‍ക്കാര്‍ ഏറ്റവും മികച്ച സിനിമയ്ക്കുള്ള സംസ്ഥാന അവാര്‍ഡ് ഈ സിനിമയ്ക്ക് നല്കി. ഇന്ത്യന്‍ സിനിമയിലെ ഇന്ത്യനിറ്റിയെപ്പറ്റി അന്വേഷിക്കുന്നവര്‍ക്ക് കഴുതയെ വിസ്മരിക്കുക അസാധ്യമാണ്.ചെറിയാച്ചന്‍റെ അമ്മയുടെ ശവക്കല്ലറ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടാണ് സിനിമ ആരംഭിക്കുന്നത്. മരിച്ചുപോയ ആ അമ്മ സംസാരിച്ചത്‌ ഇങ്ങനെ: '' ചെറിയാച്ചന്‍റെ അമ്മയാണ് ഞാന്‍. ഒരെറുമ്പിനെപ്പോലും നോവിക്കാത്തവനായിരുന്നു അവന്‍. അവന്‍ പാവമാണ്. അവന്‍ എന്‍റെ കൂടെ വന്നുചേരുന്നത് എങ്ങിനെയെന്ന് കാണുക...''
ചില കര്‍ഷകതൊഴിലാളികളെ ഭൂപ്രഭുക്കള്‍ കൊല ചെയ്യുന്നതിന് സാക്ഷിയാകേണ്ടിവന്ന ഒരു ഇടത്തരം കര്‍ഷകനായിരുന്നു ചെറിയാച്ചന്. താന്‍ സാക്ഷിയാകേണ്ടി വന്ന ക്രൂരക്രുത്യങ്ങള്‍ക്ക് താനാണ് ഉത്തരവാദി എന്ന് ചെറിയാച്ചന് തോന്നുകയാണ്. ആ പാപഭാരം വേട്ടയാടപ്പെടുന്നതനുസരിച്ച് പോലീസ്‌ തന്നെ പിന്തുടരുന്നതായി അയാള്‍ക്കനുഭവപ്പെടുന്നു. അങ്ങനെ അയാള്‍ ദൈവത്തിങ്കല്‍ ശാന്തി തേടുന്നു.
പിന്നെ സാക്ഷാല്‍ പള്ളിവികാരി പോലും ഭൂവുടമയുടെ പക്ഷത്താണെന്ന് ചെറിയാച്ചന് മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഇതിനിടയില്‍ കൊല്ലപ്പെട്ട ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയുടെ ജഢം കാണാനിടവന്നു. കൊലപാതകത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വിവിധ വാര്‍ത്തകള്‍ അയാളെ അസ്വസ്ഥപ്പെടുത്തി.
ഈ സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ ചെറിയാച്ചന് ഒരു മനോരോഗാശുപത്രിയില്‍ പ്രവേശിപ്പിക്കപ്പെടുകയുണ്ടായി. അവിടുന്ന് തിരിച്ചെത്തിയ ചെറിയാച്ചന് കാണേണ്ടിവന്നത്, ഗള്‍ഫിലേക്ക് ഒരു വിസ ലഭിക്കുമെന്ന മോഹത്തില്‍ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരന് തന്‍റെ സഹോദരി സ്വന്തം ശരീരം കാഴ്ച വെക്കുന്ന രംഗമാണ്. പിന്നീട് സഹോദരി വീടുവിട്ടു പോകുന്നു. ചെറിയാച്ചന് എല്ലാവരില്‍നിന്നും ഒറ്റപ്പെടുന്നു. വിഭ്രാന്തമായ ആ അവസ്ഥയില്‍ കഴിയവേ എല്ലാവരും പോലീസ്‌ ആയി അയാള്‍ക്ക്‌ തോന്നുകയാണ്.
ഭയം സഹിക്കവയ്യാതെ ചെറിയാച്ചന് ഒരു തെങ്ങിന്‍റെ മുകളില്‍ കയറുകയും അതിന്‍റെ മുകളില്‍നിന്നും പിടിതെറ്റി താഴെ വീണ്, പോലീസ്‌ എന്ന മന്ത്രണത്തോടെ മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാണ് സിനിമയുടെ ഇതിവൃത്തം.
.....................................................................................................
ജോണ്‍ എബ്രഹാമിന്‍റെ പ്രശസ്തമായ ഈ സിനിമയില്‍ അടൂര്‍ ഭാസിയാണ് ചെറിയാച്ചനായി വേഷമിട്ടത്.
.....................................................................................................
ഏട് 1988 ഒക്ടോബര്‍ / ജോണ്‍ അനുസ്മരണപ്പതിപ്പ് ( തയാറാക്കിയത് എസ്കെ )
